Δεδομένου ότι money can buy everything.
Μπορούμε να εξαγοράζουμε τις ενοχές μας?
Εννοώ, μπορούμε δίνοντας λεφτά να ησυχάζουμε τη συνείδησή μας ότι κάνουμε κάτι καλό?
Δίνοντας πχ λεφτά σε κάποιον που τα έχει (ή και που δεν τα έχει) ανάγκη?
Σε μια φτωχή οικογένεια ή σε κάποια παιδάκια με αλφισμό στην Τανζανία? (true story)
Προφανώς κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα.
Αλλά αν το δούμε ωμά και πρακτικά.. (όπως μου αρέσει εμένα ας πούμε)
δεν είναι πολύ καλύτερο να δίνω τα λεφτά παρά να μην τα δίνω και να αερολογώ ότι υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα?
Does giving money make me a better person?
Παραλληλίζω το με το ζήτημα της φιλανθρωπίας γενικότερα (εθελοντισμού κλπ) όπου υπάρχει το θέμα 1. κάμνουμε το για να βοηθήσουμε κάποιον ή 2. κάμνουμε το γιατί νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, για εγωιστικούς λόγους. Και ρωτώ το ίδιο πράμα: εν καλύτερα να μεν το κάμνει κάποιος, παρά να το κάμνει κι ας είναι για εγωιστικούς σκοπούς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά τείνω να πιστεύω ότι αν εξυπηρετείς απλά την ικανοποίησή σου ότι προσφέρεις, είσαι χρήσιμος, είσαι ανιδιοτελής, κάμνε το. Αν θα το κάμνεις και να θέλεις δόξα, ή να μεν αφήνεις άλλον να κοντέψει μπας και σου φάει το "αξίωμα", με αποτέλεσμα να απομακρύνεις κόσμο που ενδεχομένως να ήθελε να βοηθήσει κι εκείνος, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Επειδή έζησά το, πρόσφατα και δεν...