Μεσα στη νύχτα..

αν ο άλλος σκέφτεται αυτό που σκέφτεσαι, θα σου δώσει σημάδια.
ας μην κοροϊδευόμαστε.

Διερωτούμαι αν αξίζει να ασχοληθείς αν δεν πάρεις αυτά τα σημάδια.
Μάλλον δεν διερωτούμαι.
Ξέρω. Απλά δεν μου αρέσει η απάντηση.

Symbols

Πέμπτη βράδυ.
Και Παρασκευή καλά θα είναι αλλά την επόμενη φορά Πέμπτη.

Διαμέρισμα

Απόψε επισκέφτηκα ένα φιλικό διαμέρισμα.
Ηταν τόσο ωραία επιπλωμένο και με τόσα ωραία πράγματα μέσα, λες και ήμουν σε έτοιμο
δωμάτιο σε κατάστημα επίπλων.

Και μετά επέστρεψα στο διαμέρισμά μου και κατάλαβα ότι δεν το κατέχω.
Και λυπήθηκα λίγο διότι κατάλαβα ακόμη ένα πράγμα.

Δεν είναι απλά το διαμέρισμα. Είναι το κάθε τι. Το αυτοκίνητο, το ντύσιμο, η φωτογραφία που βάζεις στο fb, όλα είναι καθρέφτης του εαυτού μας. Και όχι, δεν το κατέχω.

Και νομίζω όλοι ξέρουμε ότι αρέσει όταν το κατέχεις.

p.s. ξέρω ότι μπορείς να αγαπήσεις ένα διαμέρισμα που δεν είναι προσεγμένο απλά και μόνο επειδή είναι ο δικός σου χώρος, η επειδή είναι ζεστό και cousy. Αλλά άμα σου αρέσουν οι ωραίες βιτρίνες δυσκολεύεσαι λίγο να το δεχτείς.
Ο καθένας με τις φιλοσοφίες του υποθέτω.

Νίκη 1ης κατηγορίας

Ξέρω ότι δεν είναι κάτι σημαντικό ούτε σημαίνει παραμονή στην κατηγορία,
ωστόσο δικαιούμαι να νιώθω ωραία.

Δεν είναι η μεγαλύτερη στιγμή σίγουρα. Αλλά είναι η καλύτερη εδώ και καιρό.
Τώρα δεν ξέρω γιατί το γράφω εδώ, μάλλον επειδή θέλω να το πω σε κάποιον.

Κατά τα άλλα το ΣΚ στο fantasy παίζω το match της χρονιάς.
Και από χθες θέλω να μαγειρεύω μόνο στον ατμό.

''Μου είπε ότι αν τα καταπίνω παίρνω μέσα μου την αγάπη του και νιώθω τη γεύση της καρδιάς του. Είναι αλήθεια?'' #apories cosmopolitan

when the best man becomes better man

Το αλκοόλ με κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Και από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που απλά συνεχίζουν χωρίς να είναι the best.

''there is a danger in never finding the way, but there is a beauty in wandering nonetheless..''

Pause

Θέλω να γράψω αρκετά πράγματα.
Δυσκολεύομαι όμως να τα εκφράσω.
Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω τα σημαντικά. Αφού δεν ξέρω καν ποια είναι τα σημαντικά.
Συμβαίνουν καινούρια πράγματα στη ζωή μου, χωρίς όμως να έχει αλλάξει κάτι καθοριστικό.
Εχω πολλές εκκρεμότητες και όλο τις αναβάλλω.
Οι σκέψεις μου είναι σε pause.

Απλά ξέρω ότι είναι ωραία να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και πρέπει να το επιδιώκουμε.
Ολα όσα πρέπει να γίνουν, στο τέλος θα γίνουν.

Ατέλειωτα βράδια

Εχει ημέρες που θέλω να γράψω ένα ποστ.
Αυτό το ποστ. Αλλά όλο και κάτι προκύπτει και το αναβάλλω.

Περνώ μια μεταβατική φάση της ζωής μου. Με πολλή χαλαρότητα όμως.
Και γι' αυτό προσπαθώ να βρω τρόπους να ξεγελάσω τον εαυτό μου ότι είμαι παραγωγικός.

Πες το μάστερ (οφ ντιζάστερ), πες το τούρκικα (για να γίνω κατάσκοπος),
πες το extra επαγγελματικά ανοίγματα (ακούγεται ωραίο ε?), όλα είναι προσπάθειες να νιώσω ότι κάνω κάτι παραγωγικό στη ζωή μου.

Επαγγελματικά, τη Δευτέρα ξεκινώ μετά από χρόνια να παίζω στην πρώτη κατηγορία.
Εδώ θα μπορούσα να γράψω: ''Ηταν ο στόχος που έβαλα πριν λίγα χρόνια και που τελικά καταφέρνω να πετύχω μετά από σκληρή προσπάθεια. Και είμαι περήφανος και συνάμα ενθουσιασμένος. Μπλα μπλα μπλα..''

Ανούσιο. Οτι και να κάνω δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Και δεν με ενθουσιάζει. Δεν ξέρω γιατί. Ισως επειδή μου φαίνεται ψεύτικο, ίσως επειδή αναπολώ το παρελθόν μου.

Δεν με αφήνει αδιάφορο όμως. Θέλω να το κάνω. Το ότι δεν είμαι ενθουσιασμένος δεν σημαίνει κάτι. Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής. Δεν θα πω μεγάλες κουβέντες. Ασε να ξεκινήσω και βλέπουμε.

Τις τελευταίες ημέρες ακούω Melissa.
Σαν να με ηρεμά η φωνή της. Αλλωστε όπως (δεν) γνωρίζετε κάποτε ήμουν ερωτευμένος μαζί της

Ατέλειωτα βράδια

Εχω την ανάγκη να ταυτιστώ. Δεν μπορώ όμως. Τα τραγούδια της είναι γεμάτα αισθήματα.
Ψάχνω απεγνωσμένα κάποιον που να είναι στο ίδιο σημείο μαζί μου. Αταύτιστος.
Που να θέλει να ταυτιστεί.

I gave up a long time ago

Μου λείπει που δεν έχω κάποιον στο ίδιο σημείο με εμένα. Ισως μπαίνοντας στη ρουτίνα να βελτιωθεί αυτό. Ισως η καθημερινότητα να βοηθήσει

p.s.  @ GM Diet day 3
p.ss. @ σε ευχαριστώ Leila

'Από γκομενάκια είμαι single'

Τα τελευταία hot potatoes της ισχνής κυπριακής μπλογκόσφαιρας*

1. Η κυπριακή μπλογκόσφαιρα έχει χάσει την ποιότητα της.
2. Οι Κύπριοι είναι απολίτιστοι και ανίκανοι, και η ζωή στο εξωτερικό είναι η μόνη λύση. (διαχρονικό)
3. Refugees welcome, ή go home
4. Τα (ακαταλαβίστικα) εσώψυχα και το σουσαμι που μας λείπει.


Δεν θα πάρω κάποια θέση, διότι ως γνωστόν ο καθένας δικαιούται να γράφει ότι του καυλώσει θέλει μέσα στο μπλογκ του. Και οι αναγνώστες μπορούν να εκφράζουν την άποψη τους χωρίς όμως να γενικοποιούν και χωρίς να σημαίνει ότι έχουν και δίκαιο.
Και όποιος θεωρεί ότι υποφέρει και δεν αντέχει άλλο τη ζωή στην Κύπρο μπορεί ελεύθερα να σταματήσει να παραπονιέται και να κάνει κάτι γι'αυτό -> να πάει σε όποια χώρα θέλει.
Και όποιος θέλει να βοηθήσει τους πρόσφυγες, μπορεί να γράφει post κριτικάροντας άλλους, μπορεί και να βοηθήσει εμπράκτως. Είτε απευθείας τους πρόσφυγες, είτε και ξεκινώντας από τους δίπλα του. Η βοήθεια δεν πάει χαμένη.

Αυτά τα λίγα. Αλλα ήθελα να γράψω (δικά μου προφανώς) και άλλα γράφτηκαν.
Δεν πειράζει, next time.

Τέλειο το hustle

* ή αυτού που νομίζουμε ότι είναι η κυπριακή μπλογκόσφαιρα όπως ανέφερε κάποια άλλη πιο παλιά.

Νύχτα, λίγο έξω από το δάσος.

Κάθομαι στη βεράντα του νέου μου διαμερίσματος, τρώω δρακουλίνια και ακούω αυτό

Lord of the ages

Μπορεί να φταίει λίγο η μανία που επικρατεί τριγύρω με το Game of Thrones.

Η το ότι πεθύμησα να παίξω παιχνίδια στο pc όπως το Medieval Total War, Europa Universalis, Colonization κτλ.

Η το γεγονός ότι προχτές γνώρισα τον Miltos Yerolemou στο Cyprus Comic Con. Δεν είδα τα GoT εγώ αλλά είπαν μου ότι εν ο ξιφομάχος της μικρής στα πρώτα season. Πολλά cool τύπος.

Ναι είμασταν εκεί με τους Cyprus Boardgamers. Και ναι είμαστε geeks.

Anw.. πίσω στη βεράντα.

Θέλω να πιστεύω ότι εν ωραία γιατί έχει δέντρα απέναντι. Σαν να βλέπω την αρχή ενός δάσους.

Δεν έχω τίποτα να κάνω απόψε. Και προσπαθώ να βρω τρόπους να περάσω την ώρα μου με ηρεμία.

Αύριο είπα να ξεκινήσω να οργανώνομαι λίγο.

Να πάω να αγοράσω πράγματα για το διαμέρισμα. Να πάω να κάνω κάτι πρακτικές δουλειές.

Και να πάω να γραφτώ στα κρατικά για να κάνω τούρκικα φέτος. Για να γίνω κατάσκοπος.

Το πιο πιθανόν φυσικά να αργήσω πάλι να κοιμηθώ και να αργήσω να ξυπνήσω.

Αυτά. Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα post.

Have fun!

p.s. κρασί μόνος μου ποτέ δεν πίνω

Ο γάμος

Ο περασμένος χρόνος μπήκα στα χρόνια του προσκλητηρίου.
Αυτό πάει να πει ότι πλέον λαμβάνω προσκλητήρια γάμου με το δικό μου όνομα.
Γάμοι παλιών-νέων δικών μου γνωστών, και όχι οικογενειακών φίλων στους οποίους είναι καλεσμένοι οι γονείς μου.





Το περασμένο Σάββατο λοιπόν πήγα στο γάμο μιας παλιάς φίλης.
Εχω να πω τα καλύτερα για την απλότητα του γάμου, από το προσκλητήριο μέχρι την γαμήλια τελετή.
Λιτός γάμος, χωρίς φρουφρου και αρώματα, με λίγο κόσμο καλεσμένο και χωρίς υπερβολές.
Αλλά δεν εστιάζω σε αυτό. Σέβομαι αφάνταστα αυτούς που κάνουν πολυέξοδους γάμους υπερπαραγωγές, ο καθένας κάνει ότι θέλει.

Εστιάζω σε αυτό που ένιωσα όταν έβλεπα τη νύφη.
Από την εκκλησία μέχρι τη στιγμή που χόρευε με τον αγαπημένο της στην γαμήλια τελετή.
Εβλεπα μια νύφη που έλαμπε και έδειχνε πραγματικά ευτυχισμένη. Και η αλήθεια είναι ότι ένιωσα καλά με το γεγονός ότι ήταν ευτυχισμένη.
Δεν ζήλεψα την ευτυχία της.
Ακούγεται παράξενο για σένα που διαβάζεις.
Αλλά για μένα είναι σημαντικό.
Δεν πιστεύω να ήταν το συγκεκριμένο άτομο διότι έπιασα τον εαυτό μου να ψιλοαισθάνεται έτσι και σε άλλους γάμους τελευταίως.

Η αποδοχή ότι οι άλλοι ανθρώποι έχουν χαμηλότερη ουδό ευτυχίας από εμένα, δεν με πειράζει.
Με βοηθάει ίσως να μην νιώθω ζήλια.

Ξέρω ότι δεν θα βρεθώ ποτέ στη θέση της. Να είμαι δίπλα από κάποιον τον οποίο να νοιάζομαι πραγματικά και να νιώθω απόλυτη ευτυχία όταν είμαι μαζί του.
Αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου. Είναι κάτι που δεν μπορεί να το επιλέξει κανείς.

Μπορεί να μην διασκέδασα. Αλλά δεν καταπίεσα τον εαυτό μου.
Δεν προσποιήθηκα. Εδειξα ότι νιώθω καλά με τη χαρά της και ήταν αληθινό.

Na 'sai kala

Ας πιούμε στο ζευγάρι!

Μετακόμιση και fantasy league.

Κάθομαι στο τραπέζι, στο καινούριο μου διαμέρισμα.
Μέχρι χθες ήταν το μοναδικό έπιπλο εκτός του κρεβατιού, σήμερα έχω και τον καναπέ που διάλεξα από το ΙΚΕΑ.
Πάντα είναι όμορφο το αίσθημα να μπαίνεις σε ένα νέο χώρο.
Είναι ωραίο το να επιλέγεις που θα μπούνε τα πιάτα και που τα μπαχαρικά.

Σου δίνει την αίσθηση μιας καινούριας αρχής.
Θέλω να είναι μια καινούρια αρχή. Οχι μόνο όσον αφορά τον χώρο κατοικίας.
Στη δουλειά περιμένω να ξεκινήσω την καινούρια σεζόν στην πρώτη κατηγορία. Χωρίς πολύ υψηλούς στόχους για αρχή. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό η κακό.
Θέλω να κάνω πράγματα που δεν είναι δύσκολο να γίνονται αν υπάρχει λίγος προγραμματισμός.
Θέλω να πίνω ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι κάθε πρωί.

Επί της ευκαιρίας σήμερα ξεκίνησε και το fantasy league. Οι συμμετέχοντες είναι πλέον 10.
Μετά από εβδομάδες προετοιμασίας και μελέτης, η ομάδα φαίνεται να ανταποκρίνεται.

Αύριο θα πάω ποδηλασία στα βουνά.
Μέσα στα απλά πράγματα που θέλω να γίνονται.

Δεν προήλθε από κάποιο τέλος αυτή η καινούρια αρχή.
Δεν έχω πράγματα να αφήσω πίσω. Οτι μου αρέσει το κουβαλάω μαζί μου.

Trapped in a straight line

Νιώθω ότι το blog έχασε το χαρακτήρα του.
Μα τι λέω? Πως το νιώθω? Αφού δεν νιώθω.
Ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες, ανάγκασα τον εαυτό μου να γράφει άσχετα posts.
Τα κατέβασα. Δεν έχει νόημα για εμένα να γράφω ασκοπα posts απλά για να υπάρχω.
Συμβιβάζομαι στη ζωή μου. Ας μην συμβιβάζομαι στο blog μου.

Υπήρξε έλλειψη έμπνευσης? Πιθανόν.
Η έμπνευση έρχεται σε
δύο καταστάσεις. Στην ευφορία και μελαγχολία.
Και μάλλον η μέση και στασιμη κατάσταση που ήμουν τον τελευταίο καιρό δεν ήταν καλή.

Οτι είναι στάσιμο και σε ευθεία γραμμή δεν είναι καλό.
Να σου θυμίσω τη γραμμή του ηλεκτροκαρδιογραφήματος.

Δεν ξέρω αν θα γράψω κάτι. Αλλά ξέρω ότι δεν θα γράφω άσκοπα πλέον.



Είδες ποτέ μπαλόνι με ήλιο (helium) στον ουρανό? Δεν το κοίταξες για κάποια δευτερόλεπτα και αναρωτήθηκες μέχρι που θα πάει? Δεν σκούντηξες αυθόρμητα το διπλανό σου για να του το δείξεις να το δει κι εκείνος?
Νομίζεις το παιδάκι που το κρατούσε ήθελε να το αφήσει? Μπα. Κι όμως. Κάποιες φορές πρέπει να αφήνουμε κάτι γιατί είναι φτιαγμένο για άλλα πράγματα.




Είναι λίγο άσχημο να μην είσαι στη δημοφιλή παρέα.

διόρθωση:
Είναι λίγο άσχημο να μην είμαι στη δημοφιλή παρέα.

Θα τους βλέπω όμως και θα προσπαθώ να εκτιμώ (αν γίνεται αυτό) τη διαφορετικότητα μου.
Ολοι μας αναλύουμε τις καταστάσεις που ζούμε και αυτά που βλέπουμε με τον τρόπο που μας βοηθά να συνεχίζουμε.

Είναι λίγο άσχημο να μην μπορώ να παίζω με τις λέξεις.

But I need to carry on.
Ενσαμ.

p.s. ΜΤΝ εποχή.

Ο αφελής βασιλιάς (once upon a time)

Once upon a time, σε ένα μεγάλο παλάτι, με ένα πανύψηλο πύργο ζούσε ένας βασιλιάς.
Ζούσε εκεί μαζί με την μητριά του (?). Και μέσα σε ένα σεντούκι, είχε καλά κρυμένο ένα θησαυρό


Ο βασιλιάς είχε για κόρη μια όμορφη πριγκήπισσα. Μια μέρα, στο δρόμο που οδηγούσε στο παλάτι, κατέφθασε ένας μεταμφιεσμένος ζητιάνος, ο οποίος ζήτησε να μείνει λίγες ημέρες διότι είχε χαλάσει το κάρο του.


Ο μεταμφιεσμένος ζητιάνος, δεν ήταν παρά ένας κλέφτης. Ο βασιλιάς λυπημένος διότι ποτέ δεν είχε αποκτήσει ένα υιο, δέχτηκε με χαρά τον ζητιάνο-κλέφτη. Ηθελε πολύ να αποκτήσει ένα υιο και τις νύχτες έβλεπε όνειρα


και ξυπνούσε τρομαγμένος ότι θα γινόταν γέρος και άσχημος χωρίς να αποκτήσει τελικά έναν πρίγκηπα. Ετσι, εκμυστηρεύτηκε στον ζητιάνο-κλέφτη ότι το κλειδί που ανοίγει το σεντούκι είναι στο ερμάρι με τα ρούχα του.

Για να πάει κάποιος εκεί έπρεπε να ανέβει πολλά σκαλιά, να ανοίξει μια μεγάλη πόρτα και να βρει το ερμάρι.


Τι χαζομάρα από το βασιλιά να το πει, και τι τύχη για τον κλέφτη, ο οποίος βρήκε το κλειδί, άνοιξε το σεντούκι, έκλεψε το θησαυρό και εξαφανίστηκε.
''Which proves you should always be careful when choosing your companions..''

once upon a time.. 
(δείτε από το 1:35)

Πουλί (του παραδείσου)

Ξέρω ότι το σημερινό post δεν είναι εξεζητημένο και ότι δεν κρύβει κάποιο βαθύτερο νόημα.

Ομως θα το γράψω για όλους εκείνους τους bloggers που είναι απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι και εκτιμούν την καθημερινότητα.

Το καινούριο μου εγχείρημα τώρα που έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο τα πρωινά είναι η κηπουρική. Μέσα στα πλαίσια λοιπόν του να κάνω παραγωγικά πράγματα, από χθες ξεκίνησα την ανάσταση ενός μικρού κήπου, που ήταν 5 (?) χρόνια απότιστος όμως παρόλα αυτά έσφυζε από ζωή (παρασιτική μεν, αλλά ζωή).

Εχω μεγάλα σχέδια. Βλέπε καλαμπόκια, ηλιοτρόπια (που αρέσουν στη νεράιδα) και κάθε λογής ζαρζαβατικά (από την παραγωγή στην κατανάλωση).

Προς το παρόν όμως προέχει να γίνει η σκληρή δουλειά, ξεχόρτισμα, τσάππισμα κτλ.

Εκτός άλλων, έχει και ένα πουλί του παραδείσου ο κήπος, που εψήλωσε κάτι μέτρα, τούτο θα το αφήσω να μου θυμίζει πως ακόμη και όταν δεν μας φροντίζει κανένας, βρίσκουμε τον τρόπο να επιβιώνουμε.

Οποιος ενδιαφέρεται να συνεργαστούμε και να συντσαππίσουμε να με ενημερώσει, είναι πάντα πιο ωραία με παρέα.

Οταν τροχιοδρομηθεί ο κήπος, ο επόμενος στόχος είναι ποδηλασία (έχουμε tour de Chypre τον Οκτώβρη) και γυμναστήριο.

Βήμα βήμα.

p.s. το μυστικό είναι η γλυκοπατάτα.

AFN και ΕΕΑ

Σύντομα αποχαιρετώ την AFN (Ayia -fucking- Napa)
(when I say ''Ayia'' you say ''Napa'', when I say ''Prot'' you say ''aras'' κτλ)

Κέρδισα αρκετές σημαντικές εμπειρίες στην ΕΕΑ (Ελευθερη Επαρχία Αμμοχώστου) και στα κοινοτικά στάδια.

Πάμε για τα μπαράζ της ανόδου στην πρώτη κατηγορία..

Γρίφος

Τι κοινό έχουν και μου αρέσουν και οι τρεις τόσο πολύ??

1. euphoria

2. femme fatale

Αλήθεια, χρειάζεται να βάλω και 3η?

Συνταγή για μαγεία (2)

Audi TT : Ομορφο, γρήγορο, sexy, τραβάει τα βλέματα πάνω του..
Toyota corolla : Πρακτικό, οικονομικό, σταθερό, δεν χαλάει ποτέ..

Τα βάζουμε και τα δύο στο thermomix..

p.s. Θα αγοράσω ένα sport διθέσιο αυτοκίνητο..

Life is a game, football is serious, but..

Στο κρεβάτι θα γίνει Βιετνάμ μαντάμ..

Μου αρέσει να ακούω τραγούδια με έξυπνους στίχους.
Απολαμβάνω την πετυχημένη ομοιοκαταληξία και αναγνωρίζω ότι είναι ένα είδος ταλέντου.

''το κορμάκι σας βόμβα ναπάλμ μαντάμ..''

Επίσης μου αρέσουν τα τραγούδια με ιστορίες (βγαλμένες ή μη από την πραγματικότητα).
Γι'αυτό και μου αρέσει/σέβομαι τον Παντελίδη σαν τραγουδοποιό.

Κάποιοι ίσως πουν ότι ο Παντελίδης είναι ένας ατάλαντος χοντρός διαβητικός με Ανεβασμένο(!) ζάχαρο που χρειάζεται ινσουλίνη για να το ρίξει.
Κάποιοι άλλοι ίσως πουν ότι το πιο πάνω σχόλιο στερείται ποιότητας
(αν καταδεχτούν να το διαβάσουν φυσικά)

Και η κυπριακή μπλογκόσφαιρα (που μας δίνει μια ασχολία ενόσω είμαστε δουλειά), σαν μια μικρογραφία μιας όχι και τόσο ξεχωριστής κοινωνίας, θα εντυπωσιάζεται από ασάφειες που ακούγονται ωραία, από μεγάλες λέξεις και πικάντικες δηλώσεις.

Δεν υπάρχει κράτος μαντάμ..

Ποδηλασία (με τη ζέβρα)

Μου αρέσει.

Θέλω να το καθιερώσω.

Σήμερα κάνω μια μικρή αρχή.

Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ακολουθήσει.


update
15 Km : checked
Δημιουργία πλάνου : checked
inspiration: Ο γύρος του κόσμου με το ποδήλατο

cool

Ομορφες στιγμες #στο πρωτο μας ταξιδι

Να ειμαι στο habanera μεσα στην αγκαλια σου μεθυσμενη και να μου μιλας αγαπακι μου!
Να περπατω στη Θεσσαλονικη χερακι μαζι σου!
Να με φιλας συνεχεια!
Να κανουμε πιρουετα στο δρομο και  τσαρλεστον στο tiger!
Να ειμαστε σε εξοδο κινδυνου στα 30 000 ποδια και να προκαλουμε οργασμικες αναταραξεις
Nα σε ταιζω πραγματα που δεν θες αλλα να τα τρως!
Να τραγουδαμε την σερενατα και να ειμαστε ακυροι γιατι λεει δεν θελω να σε ξαναδω μαναρι μου τα καναμε σαλατα (εφαες 3 σαλατες!)
Να σου κανω στριπτιζ και εσυ να βλεπεις το γκολ του Giroud
Να φορω το δερματινο και να σκυβεις να μου φιλας τα ποδια μεσα στο κοσμο!
Να μου κανεις μασαζ στα ποδια και να μου φιλας το πατουσακι συνεχεια!
Να βγαζουμε φωτος με το πατουσακι μου μεσα στα μουτρα σου!
Να θες να μου παρεις ανθοδεσμη ακομη και στο ταξιδι μας.
Να μου αγοραζεις τριγωνο απο τον Ελενιδη
Να με μεθας για να μαθεις τα μυστικα που δεν εχω!
Και τελος να μου δινεις το κινητο σου για να κανω αναρτηση!

Με αγαπη το Μουτρακι σου. Η Νεραιδα σου.

Να σου πω και κάτι?

6. I do have a few things in common with... a lizard!!

7. Μου αρέσει ο τρόπος που κοιμάσαι στο αυτοκίνητο μου ενώ οδηγώ. (MΠAM!)

I just need you now

Θέλω να σου πω κάτι.
Ξέρω ότι χθες ήταν δύσκολα για σένα. Αν ποτε ξανά δεν νιώθεις καλά, και είσαι μόνη σου, να ξέρεις πως ότι ώρα και να είναι, όπου και να είμαι, ότι και αν κάνω, αν μου στείλεις αυτό το τραγούδι θα τα αφήσω όλα και θα έρθω.
Να σε αγκαλιάσω και να σε ηρεμήσω.
Να μην σκέφτεσαι τίποτα.
Και θα καθήσουμε απλά στον καναπέ αγκαλιά χωρίς κατ' ανάγκη να μιλούμε.
Επειδή δεν είσαι μόνη σου.

Επειδή σοβαρομιλώ, να το χρησιμοποιήσεις όταν είναι ανάγκη, όχι για αστείο οκ?

p.s. σου το έμαθα ότι ''Life is all about priorities..''

Και να σου πω και κάτι? (5)

..we θpoon like no one elθ!

En famn för dig.

Blandade känslor.
Men jag vet exact var jag vill befinna mig just nu..
Där du kan vara i min famn.
Min älva.

till ett gammalt liv

Η ώρα που τελειώνουν οι ειδήσεις.

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν υπερβολικός. Είναι κοινώς παραδεκτό. Το παράκανα.

Ακόμα και τώρα αδυνατώ να αντιληφθώ πόσο ακραία ήταν η κίνηση μου.

Να σε κρατώ και να σε γυρίζω μέχρι τόσο αργά.

Εκμεταλλεύτηκα καταστάσεις. Τι θα πουν οι γονείς σου?

Γιαυτό καλά έκανες και μου είπες: (and i quote)

''Πόψε πάλε εγύριζες με ως τες 21.00''

21.00

- Η ώρα που εκάθουμουν να δω τα αθλητικά στο ΡΙΚ

- Η ώρα που έσταματούσαμε να παίζουμε μάππα μες τη γειτονιά όταν ήμουν δημοτικό γιατί εσκοτείνιαζε πλέον πάρα πολλά.

- Η ώρα που έμπαινα σπίτι που τα ιδιαίτερα όταν ήμουν γυμνάσιο.

- Η ώρα που ο Αντρίκκος στην Κληματαρκά ακόμα εν άνοιξε το μαγαζί

- Η ώρα που ο chef του C House επίεννε να ψαρέψει το σολωμό που ήταν να μας σερβίρουν η ώρα 23.30 (1 ώρα και 50 λεπτά μετά την παραγγελία μας)

(Πάλε) εχεις δίκαιο. Είμαι αδικαιολόγητος.

Σε παρακαλώ.. όχι (πάλε) στη φυλακή!

Ας είναι τουλάχιστον και η ώρα που ξεκινά η ηδονή..

Ετοιμοι για το ναό

Μετά τα απαραίτητα ψώνια είμαστε έτοιμοι να πάμε μαζί (και) στο ναό. Του κυπριακού ποδοσφαίρου εννοώ. Να συνεχίσουμε το σερί νικών.

Το χρώμα ασορτί και ο αριθμός δικός μου.
Το σώμα δικό σου.
Οι στιγμές δικές μας.

All I can do is try..

we spoon like noone else.. (είμαι σκίουρος)

Επειδή όταν (μου) τραγουδάς οι ψηλές είναι το forte σου
Επειδή έχω κι εγώ sexy φωνή
Επειδή στα Γαλλικά κάνεις παιχνίδι εσύ
Επειδή θα πάμε στα βουνά
Επειδή ''we spoon like noone else'' 
(getting there, trust me)
Επειδή ''i wanna do what bunnies do with you if you know what i mean''
Και επειδή πάνω στον πύργο του Eiffel θα ακούσουμε άλλο τραγούδι,

ας το ακούσουμε αυτό τώρα.

''You and I''

p.s. spooning -> http://m.wikihow.com/Spoon-Someone

Συνταγή για μαγεία..

Ολοι συμφωνούμε ότι είναι ωραία η μαγεία.
Αν όμως την μαγειρέψεις σωστά, η πραγματική μαγεία είναι ακόμη καλύτερη!

Προετοιμασία:
Φόρεσε μια ρόμπα  με αστεράκια, ακριβώς όπως το Μέρλιν.
Στείλε κάποιον στην υπεραγορά της Ελένης να φέρει τα υλικά.







Υλικά:
1 μπλε οδοντόβουρτσα
1 ζεστή μανιταρόσουπα
4-5 φρουτάκια ΜΑΟΑΜ (βλ. εικόνα)
6 διαφορετικά τυριά (το ένα αναγκαστικά blue cheese και ακόμη ένα που να μυρίζει πόδια)
1 αποξηραμένος υβίσκος
10-20 coji berries
1 chullo κόκκινο, από τις Ανδεις του Περού
1 κουταλιά της σούπας κουμανταρία
2 κροκάδια αυγού ορτυκιού
βανίλια (γιατί είναι special)
πολύ (μα πάρα πολύ) πιπέρι

Οδηγίες
Τοποθέτησε όλα τα υλικά στο (παλιό) thermomix. Στάση Varoma, δύναμη 4.
Ξεκίνα το thermomix.
Κάθησε στον καναπέ.
Βάλε TLC να παίζει, κάπνισε ένα τσιγάρο, ετοίμασε 2 βαθουλά πιάτα και έρχομαι..


Τραγούδι 1
https://www.youtube.com/watch?v=Cve-IVwsbX0

''Ναι δεν τραβάει πια ο κόσμος, δεν πηγαίνει μπροστά..'' Χμ.... Ελπίζω εγώ να μπορώ να σε βοηθήσω να πας μπροστά (στη ζωή σου). Ματάκι κλειστό

Τραγούδι 2 (έτσι για να μην ξεχνιόμαστε)
https://www.youtube.com/watch?v=g1j1qwQQ8-Q