2014 -

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Η ώρα που τελειώνουν οι ειδήσεις.

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν υπερβολικός. Είναι κοινώς παραδεκτό. Το παράκανα.
Ακόμα και τώρα αδυνατώ να αντιληφθώ πόσο ακραία ήταν η κίνηση μου.
Να σε κρατώ και να σε γυρίζω μέχρι τόσο αργά.
Εκμεταλλεύτηκα καταστάσεις. Τι θα πουν οι γονείς σου?

Γιαυτό καλά έκανες και μου είπες: (and i quote)
''Πόψε πάλε εγύριζες με ως τες 21.00''

21.00
- Η ώρα που εκάθουμουν να δω τα αθλητικά στο ΡΙΚ
- Η ώρα που έσταματούσαμε να παίζουμε μάππα μες τη γειτονιά όταν ήμουν δημοτικό γιατί εσκοτείνιαζε πλέον πάρα πολλά.
- Η ώρα που έμπαινα σπίτι που τα ιδιαίτερα όταν ήμουν γυμνάσιο.
- Η ώρα που ο Αντρίκκος στην Κληματαρκά ακόμα εν άνοιξε το μαγαζί
- Η ώρα που ο chef του C House επίεννε να ψαρέψει το σολωμό που ήταν να μας σερβίρουν η ώρα 23.30 (1 ώρα και 50 λεπτά μετά την παραγγελία μας)

(Πάλε) εχεις δίκαιο. Είμαι αδικαιολόγητος.
Σε παρακαλώ.. όχι (πάλε) στη φυλακή!

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Ετοιμοι για το ναό

Μετά τα απαραίτητα ψώνια είμαστε έτοιμοι να πάμε μαζί (και) στο ναό. Του κυπριακού ποδοσφαίρου εννοώ. Να συνεχίσουμε το σερί νικών.

Το χρώμα ασορτί και ο αριθμός δικός μου.
Το σώμα δικό σου.
Οι στιγμές δικές μας.

All I can do is try..